Όσο η ΑΕΚ θα κερδίζει στην κόψη του ξυραφιού και στο όριο, προφανώς και η συζήτηση για την αποτελεσματικότητα στην επίθεσή της θα φουντώνει. Πολύ περισσότερο όταν κάνει καλό παιχνίδι, έχει σωστή εικόνα μέσα στο γήπεδο και οι τελικές της και τα xgoal της, είναι τόσο δυσανάλογα με το σκορ, όσο στο ματς με τον Άρη.
Φυσικά και από την στιγμή που η ΑΕΚ έχει βρει τους τρόπους για να φτάνει στην αντίπαλη περιοχή, το πρόβλημα βρίσκεται στα τελειώματα και γενικώς στις αποφάσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Για παράδειγμα η φάση στο πρώτο ημίχρονο του παιχνιδιού με τον Άρη, που ο Ρότα νομίζω με τον Πινέδα, επιχείρησαν τρία τακουνάκια μέσα στην αντίπαλη περιοχή, δεν ήταν θέμα εκτέλεσης. Ήταν η έξτρα πάσα που δεν χρειαζόταν.
Υπήρχαν όμως προφανώς και μπόλικες κακές εκτελέσεις. Όχι μόνο στο ματς με τον Άρη. Αλλά με τον Άρη φάνηκε πολύ περισσότερο, γιατί ήταν και καλή συνολικά η εικόνα της ομάδας, σ’ όλους τους υπόλοιπους τομείς. Στα μάτια τα δικά μου, δεν είναι όλα τα άσχημα τελειώματα το ίδιο. Ούτε μπορούν να μπουν όλα στο ίδια καζάνι, παρόλο που έχουν επί της ουσίας όλα, το ίδιο αποτέλεσμα. Δηλαδή η ΑΕΚ δεν βρίσκει το γκολ που θέλει.
Όμως για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν είναι το ίδιο να αστοχεί ο Ζοάο Μάριο φάτσα από το αντίπαλο τέρμα, με το να κάνει κακές εκτελέσεις ή ακόμα και τραβηγμένες ενέργειες ο Καλοσκάμης. Για την ακρίβεια είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Τον Ζοάο Μάριο που πέρυσι έπαιζε στην Μπεσικτάς, πριν στην Μπενφίκα και πιο πριν στην Ίντερ, οι απαιτήσεις είναι να κάνει στο γήπεδο τελειώματα ανάλογα της κλάσης του, της εμπειρίας του και φυσικά του συμβολαίου του. Το ίδιο και πολύ περισσότερο ισχύει και για τον Γιόβιτς, απλώς στην περίπτωση του Σέρβου δεν πρέπει να αφήνουμε στην άκρη πως κάθε αγωνιστική πλέον, είτε θα του ακυρώσουν γκολ, είτε δεν θα του δώσουν πέναλτι.
Στην περίπτωση ωστόσο του Καλοσκάμη, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρόκειται για ένα παιδί που ξεχειλίζει από ταλέντο. Με τεράστιες δυνατότητες και προοπτικές. Ακόμα όμως, είναι ποδοσφαιρικά άγουρος. Και ο δρόμος για να ωριμάσει και να εκτοξευτεί, είναι και μέσα από τα λάθη. Αυτή είναι η αλήθεια και ο κόσμος πρέπει να την αποδεχθεί. Ναι, για να μπορέσει ο Καλοσκάμης σταθερά στα 22 του ή στα 23 να βάζει τις γκολάρες που μπορεί να βάλει με βάση το ταλέντο του, χρειάζεται να χάσει και ένα τσουβάλι από τέτοιες. Ακόμα και τα άσχημα τελειώματα, σαν αυτά που όντως έκανε στο ματς με τον Άρη, κέρδος είναι. Μέσα στην διαδικασία της προόδου είναι. Και σ’ αυτή την διαδικασία, χρειάζεται στήριξη.
